Οι Iron Maiden ξεκίνησαν με εκκωφαντικό τρόπο την επετειακή τους περιοδεία Run For Your Lives στη Βουδαπέστη, εγκαινιάζοντας ένα φιλόδοξο εγχείρημα: τον εορτασμό των 50 χρόνων ζωής.
Η συναυλία ήταν μια τολμηρή νέα σελίδα για τη μπάντα και οι εικόνες είναι ακόμα πολύ φρέσκιες στο μυαλό μας. Εγκαινιάστηκε στην Βουδαπέστη ένα υπερθέαμα γεμάτο τεχνολογία, visuals, ανανεωμένο stage design και μια εντυπωσιακή setlist που έμοιαζε με συλλεκτικό best-of της πρώτης χρυσής περιόδου της μπάντας.
Αυτό που είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί είναι πως, σε αντίθεση με φήμες και προσδοκίες, οι Maiden δεν είχαν υποσχεθεί τραγούδια που δεν έχουν ξαναπαιχτεί ποτέ. Δεν μπήκαν στον πειρασμό να πουλήσουν κάτι μοναδικό με το ζόρι. Αντιθέτως, επέλεξαν να δημιουργήσουν μια setlist safe. Έκαναν το Rime of the Ancient Mariner και το Seventh Son of a Seventh Son, δύο εποχές που είχαν στηρίξει ολόκληρες παλιότερες περιοδείες - να λειτουργούν ως οργανικά κομμάτια ενός νέου αφηγηματικού ταξιδιού
Η εμφάνιση στη Βουδαπέστη ήταν ένα από τα πιο τεχνολογικά προηγμένα shows που έχουμε δει από το συγκρότημα. Ο Eddie απουσίαζε για πρώτη φορά από την εμφάνιση στο ομώνυμο τραγούδι Iron Maiden - γεγονός που φάνηκε να σηματοδοτεί όχι μια απουσία, αλλά μια μετάβαση. Το νέο stage design στηρίζεται σε μια σκηνή-πλατφόρμα με απίστευτο βάθος, ενσωματωμένα video walls, ψηφιακά γραφικά και θεματικά σκηνικά που αλλάζουν δυναμικά μέσα στο σετ. Ενδεικτικά, στο Rime of the Ancient Mariner είδαμε για πρώτη φορά την οπτική απεικόνιση του Mariner, του Θανάτου και του άλμπατρος - μεταφέροντας το κοινό στον κόσμο του ποιήματος!
Ωστόσο, δεν έλειψαν και τα τεχνικά προβλήματα. Το video wall στο φόντο, όταν έπεφταν πάνω του δυνατά σκηνικά φώτα, ξεθώριαζε σημαντικά τα χρώματα και μείωνε την εντύπωση που ήθελε να δημιουργήσει η οπτική εμπειρία. Ήταν μια λεπτομέρεια που έβγαζε το μάτι, ειδικά για όσους κάθονταν απέναντι από τη σκηνή.
Ο νέος ντράμερ, Simon Dawson, είχε ίσως την πιο δύσκολη δουλειά της βραδιάς: να καλύψει το τεράστιο κενό του Nicko McBrain, που από το 1982 είχε καθορίσει τον ήχο και το ύφος των Maiden πίσω από τα τύμπανα. Ο Dawson έδειξε σίγουρα τεχνική επάρκεια, αλλά ακόμα δεν έχει δέσει πλήρως με το υπόλοιπο σχήμα. Το kit του είναι αισθητά πιο γυμνό, χωρίς τον φρούριο του drum kit του McBrain, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά να βλέπουμε ξεκάθαρα τον ντράμερ επί σκηνής. Επιπλέον, αρκετά κομμάτια ακούστηκαν ελαφρώς πιο αργά από τα στούντιο versions - κάτι που μπορεί να οφείλεται είτε στην προσπάθεια προσαρμογής του νέου μέλους, είτε σε μια πιο βαριά σκηνική προσέγγιση.
Ο ήχος της βραδιάς, δυστυχώς, ήταν απογοητευτικός. Στα πρώτα τουλάχιστον τραγούδια, υπήρχε αισθητή ασάφεια, οι κιθάρες μπουκωμένες και τα φωνητικά χαμηλά. Παρότι αυτό ίσως διορθώθηκε εν μέρει στη συνέχεια, η γενική εντύπωση δεν άλλαξε.
Παρά τα τεχνικά προβλήματα και τις αλλαγές, η περιοδεία Run For Your Lives φαίνεται να δίνει στην μπάντα ένα δεύτερο αέρα. Μια παράταση ζωής. Ένα νέο αφήγημα. Ίσως είναι το τελευταίο μεγάλο κεφάλαιο της μπάντας, ίσως η αρχή ενός διαφορετικού τέλους. Όπως και να έχει, ήταν ένα αξέχαστο βράδυ και ανυπομονούμε για την επόμενη συναυλία σε λίγα λεπτά.
